Biomechanika chodu u pacjentów zaopatrzonych w ortezy
Nauka obsługi i użytkowania ortezy przedramienno‑ramiennej z ujęciem ręki
Orteza przedramienno‑ramienna z ujęciem ręki (TYPU EWHO) stosowana jest w celu stabilizacji ramienia, stawu łokciowego, przedramienia i stawu nadgarstkowego, przy jednoczesnym ograniczeniu supinacji i pronacji przedramienia. Taka orteza powinna być lekka i funkcjonalna. Jej lekkość osiąga się dzięki zastosowaniu wytrzymałej, aluminiowej konstrukcji szynowej. Komfort zapewniają elastyczne peloty z tworzywa sztucznego i dzianiny lub nakładki z pianki poliuretanowej i bawełny, z dodatkowym miękkim wyścieleniem wewnętrznym. Orteza może być wyposażona w regulację kątową w stawie łokciowym, która pozwala lepiej dopasować ją do potrzeb pacjenta. Obustronny zegar umożliwia regulację kąta zgięcia i wyprostu. Wygodny uchwyt na dłoń, który jest elementem ortezy, zapobiega supinacji i pronacji.
Przykłady konstrukcyjne ortez:
R1Zg0uuCzJUta
Grafika przedstawiająca kończynę górną pacjenta w ortezie. Orteza obejmuje ze strony bocznej całość kończyny od ramienia do ręki. Jest zbudowana z aluminiowego rdzenia w okolicy łokcia oraz wyściółki z bawełny i pianki polietylenowej.
Rycina 18. Orteza stawu łokciowego z regulacją kątową 90‑110° i ujęciem ręki
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
RJ8kEBG3B3UvF
Grafika przedstawiająca pacjenta z ramieniem w ortezie modułowej stawu łokciowego. Orteza obejmuje rejony ramienia i przedramienia. Jest zbudowana z aluminiowej szyny z regulacją wysokości ramienia i przedramienia oraz z pelot z tworzywa sztucznego. W okolicach stawu łokciowego znajduje się zegar regulujący kąt zgięcia i wyprostu.
Rycina 19. Orteza modułowa stawu łokciowego z regulacją kątową co 30° i ujęciem ręki
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
RHD3Dl6f0Uxs2
Grafika przedstawiająca pacjenta z ramieniem w ortezie modułowej stawu łokciowego. Orteza obejmuje rejony ramienia, przedramienia i ręki. Jest zbudowana z aluminiowej szyny z regulacją wysokości ramienia i przedramienia oraz z pelot z tworzywa sztucznego. Orteza została wyposażona w ruchomy przegub nadgarstka. W okolicy stawu łokciowego umieszczony został regulator kąta obrotu przedramienia.
Rycina 20. Orteza modułowa stawu łokciowego z ujęciem ręki i regulacją kąta obrotu przedramienia
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
R1SaA31lUBDmJ
Grafika przedstawiająca pacjenta z ramieniem w ortezie. Orteza obejmuje rejony ramienia, przedramienia i ręki. Jest zbudowana z jednoosiowej szyny ortopedycznej i nakładek polietylenowych stabilizowanych taśmą Velcro. W okolicy stawu łokciowego umieszczony został zegar regulujący kąt zgięcia i wyprostu. Wokół ręki zlokalizowana została łuska dłoniowa. Orteza jest utrzymywana w odpowiedniej pozycji przez pas nośny, zawieszony w okolicy nadgarstka na klamrach.
Rycina 21. Orteza kończyny górnej z ujęciem dłoni i regulacją ruchomości stawu łokciowego
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
REAAf5ZMzZHeg
Grafika przedstawiająca kończynę górną pacjenta w ortezie. Łuska dłoniowa ortezy została anatomicznie wyprofilowana, a więc dostosowana do budowy ręki, i wyposażona w system regulacji w okolicy nadgarstka.
Rycina 22. Łuska dłoniowa anatomicznie wyprofilowana, wyposażona w system regulacji wzdłużnej
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
R2IhPCmTv2k5o
Grafika przedstawiająca ortezę kończyny górnej. Na rycinie pokazano sposób regulacji długości łuski dłoniowej. W celu regulacji należy za pomocą klucza imbusowego odkręcić mocowania szyny łuski, ustawić odpowiednią długość i ponownie przykręcić mocowanie.
Rycina 23. Regulacja wzdłużna łuski dłoniowej
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
Grafika przedstawiająca sposób zakładania przykładowej ortezy. Grafika składa się z ponumerowanej instrukcji słownej i wizualizacji w postaci schematycznych rysunków.
Załóż ortezę na rękę w taki sposób, aby zegar szyny znajdował się na nadkłykciu bocznym kości ramiennej.
Zapnij rzepy według podanej kolejności (1, 2, 3).
Ustaw odpowiednią długość łyżki dłoniowej.
Za pomocą kluczyka ustaw odpowiednią pozycję dłoni.
Zapnij osłonę palców.
Przełóż pasek przez ramię i zapnij karabińczyk.
Zapnij karabińczyk.
Przyłóż rękę do temblaka i zapnij klamrę.
Za pomocą regulatora dopasuj długość taśmy.
Gotowy wyrób.
Rycina 24. Etapy zakładania przykładowej ortezy
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.
Wskazania do stosowania ortezy:
unieruchomienie w doleczeniu po złamaniach,
usztywnienie w obrębie stawu łokciowego i przedramienia,
wsparcie procesu regeneracji przy zerwaniu i naciągnięciu więzadeł bocznych oraz przesunięciu nerwu łokciowego,
unieruchomienie stawu łokciowego po operacji oraz po zdjęciu opatrunku gipsowego,
schorzenia neurologiczne centralnego lub obwodowego układu nerwowego,
złamania śródstawowe stawu łokciowego,
ostre i przewlekłe stany zapalne stawów: łokciowego i nadgarstkowego,
w leczeniu zachowawczym po zabiegach operacyjnych.
Zasady użytkowania ortezy:
Ortezę należy stosować zgodnie z zaleceniem lekarza lub fizjoterapeuty.
Skóra w miejscu przylegania ortezy powinna być czysta (nie należy stosować maści czy kremów przed założeniem ortezy).
Konieczna jest systematyczna kontrola stanu skóry. W przypadku pojawienia zmian na skórze należy się skontaktować z lekarzem prowadzącym w celu ich oceny.
W przypadku obecności zmian na skórze (otarć, zranień) w miejscach przylegania ortezy jej stosowanie jest możliwe przed uprzednim założeniu opatrunku.